Konferencja PSK MOLO 2012

Uwaga: pliki z referatami są widoczne i dostępne dla zalogowanych członków PSK w "PLIKI DO POBRANIA" (pod opisem konferencji)

W dniach 23-25 kwietnia, w ośrodku MOLO w Smardzewicach k/Tomaszowa Mazowieckiego odbyła się VI Konferencja Naukowo-Techniczna PSK „Współczesne technologie przeciwkorozyjne”, zarejestrowana  jako 356.  impreza Europejskiej Federacji Korozyjnej (EFC).

Tegoroczna konferencja obejmowała Dzień Świadomości Korozyjnej, który przypada na 24 kwietnia.

Sponsorami konferencji były następujące firmy (w kolejności alfabetycznej): Graco, International Protective Coatings, Jotun, Lankwitzer, Malchem, PPG Coatings Poland, Sika, SPZP Corrpol, Teknos, Zimgametall Poland, ZinkPower, a także Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wydaniem materiałów konferencyjnych w postaci elektronicznej, jak co roku, zajęła się firma Teknos.

Na początku konferencji odbyła się uroczystość wręczenia Odznaki Wielkiego Korozjonisty, którą w tym roku otrzymał Andrzej Brandt, oraz dyplomów sponsorom. Ponadto prezes PSK, Agnieszka Królikowska, otrzymała statuetkę MOLO z okazji 10-lecia Centrum Konferencyjno-Rekreacyjnego w Smardzewicach.

Pierwszy referat w sesji plenarnej pt. „Farby – jak zaczęła sie historia i dokąd zmierza ich rozwój?” wygłosił Andrzej Kubacki (Teknos). Współautorką referatu była  Lilianna Brzoskowska (Teknos Oliva). Autorzy przedstawili rozwój wyrobów lakierowych  od prehistorii do farb współczesnych. Zastosowanie w farbach żywic syntetycznych, po długim okresie „panowania” farb olejnych, datuje się na koniec lat 20. XX w., od wprowadzenia na rynek żywic alkidowych. Na początku lat 30. zaczęto produkować farby chlorokauczukowe i poliwinylowe. Przełomem w produkcji farb było opracowanie w 1937 r. przez Otto Bayera syntezy żywic poliuretanowych, a następnie w roku 1950 rozpoczęcie produkcji żywic epoksydowych. Żywice te stały się spoiwami powszechnie stosowanymi w farbach do ochrony przed korozją i nadal modyfikuje się je w celu zwiększenia właściwości użytkowych i ochronnych.

Drugi referat sesji plenarnej dotyczył Rozporządzenia  Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie wyrobów budowlanych i wynikających z niego praktycznych wniosków odnośnie  ich obrotu i stosowania w Polsce. Michał Wójtowicz (ITB) przedstawił Europejskie uwarunkowania prawne, które zmieniono przez wprowadzenie w miejsce tzw. dyrektywy budowlanej nr 89/106/EWG rozporządzenia PE i R(UE) nr 305/2011. Rozporządzenie wniesie do krajowych uwarunkowań szereg zmian, szczególnie w zakresie produkcji i wprowadzania na rynek wyrobów oraz dostosowania uczestników procesu budowlanego do wymagań zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych.

Następny referat pt. „Nauka w walce z korozją” wygłosiła Małgorzata Zubielewicz (IMPIB). Omówiła w nim projekty badawcze, realizowane w latach 2005-2011, dotyczące zagadnień związanych z ochroną przed korozją, pod względem możliwości zastosowania wyników ich realizacji w praktyce. Pomimo, że głównym kryterium przyznawania finansowania na projekty badawcze jest ich wartość naukowa, wiele
ze realizowanych projektów ma również charakter praktyczny, a ich wyniki można zastosować w poszczególnych branżach przemysłu.

Ostatni referat dotyczył zabezpieczania powierzchni w świetle norm serii PN-EN 1090 dotyczących wykonania konstrukcji stalowych i aluminiowych. Wygłosiła go Anna Gerymska z Urzędu Dozoru Technicznego. Dotychczas w normach dotyczących projektowania konstrukcji nie było zapisów określających zależność między trwałością obiektu a zastosowanym zabezpieczeniem przed korozją. PN-EN 1090-2 zawiera  wymagania i wytyczne dotyczące wykonania zabezpieczeń antykorozyjnych (rozdział 10 „Zabezpieczenie powierzchni” oraz normatywny załącznik F „Zabezpieczenie przed korozją”) i stawia wymaganie, aby konstruktor podał oczekiwaną trwałość powłoki oraz kategorię korozyjności. Może on również określić preferowany sposób zabezpieczenia powierzchni, tzn. malowanie, natryskiwanie cieplne lub cynkowanie zanurzeniowe.

Pierwszy referat w Dniu Świadomości Korozyjnej wygłosił Andrzej Królikowski (Politechnika Warszawska), a zatytułował go „Pokrętne źródła świadomości korozyjnej”. Autor w żartobliwy sposób omówił świadomość korozyjną przeciętnego obywatela, kształtowaną w czasie edukacji szkolnej i przez środki masowego przekazu, ale również wykazał braki w kształceniu osób zajmujących się ochroną przed korozją oraz wskazał przykłady i konsekwencje niespójności występujących w wielu podręcznikach korozyjnych. Odpowiednia edukacja i zwiększenie świadomości korozyjnej społeczeństwa jest bardzo ważnym, pozatechnicznym sposobem zmniejszenia ekonomicznych skutków korozji.   

Sławomir Cebo (Skanska S.A. Oddział Budownictwa Inżynieryjnego w Krakowie) zapoznał uczestników konferencji z technicznymi i organizacyjnymi rozwiązaniami stosowanymi na budowie odcinka autostrady A1, ze szczególnym uwzględnieniem mostu przez Wisłę MA-91 na odcinku  Nowe Marzy – Grudziądz.

Referat wygłoszony przez Michała Jaczewskiego (Tikkurila Polska) dotyczył poruszanych na każdej konferencji zagadnień związanych z błędnymi projektami. Po przeanalizowaniu 59 projektów i specyfikacji przetargowych dotyczących zabezpieczeń przeciwkorozyjnych i ogniochronnych przy użyciu powłok malarskich Autor wykazał szereg błędów projektowych, a swoje wystąpienie zakończył niezbyt optymistycznie: „Jeżeli nie doczekamy się zmian systemowych w programach nauczania, prawie budowlanym i prawie zamówień publicznych, to na poprawę sytuacji nie ma co liczyć”.         

Błędnych projektów, a także niewłaściwego wykonawstwa dotyczył również referat Wojciecha Sokólskiego (SPZP Corrpol), który pokazał skutki popełniania błędów przy projektowaniu i instalowaniu ochrony katodowej konstrukcji podziemnych. Autor podkreślił, że błędy te powodują nie tylko straty ekonomiczne wynikające ze zmniejszenia okresu eksploatacji zabezpieczanego obiektu w przypadku źle funkcjonujących instalacji, ale również ograniczają zaufanie w środowisku technicznym do technologii ochrony katodowej.

Agnieszka Królikowska (IBDIM) w swoim referacie pt. „Wpływ zastosowanej technologii i produktów na trwałość, koszt i przyjazność środowisku zabezpieczenia antykorozyjnego” dokonała przeglądu stosowanych najczęściej technologii zabezpieczeń antykorozyjnych na dużych konstrukcjach stalowych. Po przeanalizowaniu pod kątem przyjazności dla środowiska, trudności wykonania, trwałości i kosztów powszechnie stosowanych systemów powłokowych, takich jak epoksydowo-poliuretanowe nałożone na etylokrzemianowy lub epoksydowy grunt wysokocynowy, jak również na metalizacyjną lub zanurzeniową powłokę cynkową Autorka stwierdza, że „najbardziej preferowane powinny być technologie (z puli technologii dających możliwość uzyskania trwałości powyżej 15 lat w środowisku C5) stwarzające najniższe prawdopodobieństwo popełnienia błędu, najkorzystniej z trwałymi powłokami nawierzchniowymi pozwalającymi obniżyć koszty remontu, a tym samym wpłynąć na obniżenie kosztów liczonych na rok eksploatacji. Pozostałe technologie powinny być stosowane jedynie wtedy, kiedy projekt zabezpieczeń antykorozyjnych został wykonany lub skonsultowany ze specjalistą w tej dziedzinie, a ciągły nadzór sprawuje certyfikowany inspektor antykorozjonista”.

Robert Chrzanowski (Zarząd Dróg Miejskich m.st. Warszawy)  przedstawił wymagania Inwestora jakim jest Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie w stosunku do nowych i podlegających renowacji zabezpieczeń antykorozyjnych stalowych i betonowych inżynierskich budowli komunikacyjnych. Podkreślił potrzebę i zalety współpracy z Inwestorem na każdym etapie realizacji prac antykorozyjnych, zarówno podczas projektowania jak i wykonawstwa.

Referat dotyczący optymalizacji kosztów zabezpieczeń przed korozją w wytwórniach konstrukcji stalowych dzięki ich modernizacji wygłosił Andrzej Brandt (Agencja Anticorr). Zmniejszanie kosztów zabezpieczania konstrukcji, przy jednocześnie stale rosnących wymaganiach odnośnie ochrony środowiska i jakości powłok, jest głównym motorem postępu w dziedzinie czyszczenia powierzchni i nakładania powłok. Najczęściej obserwuje się modernizacje wytwórni w kierunku zmniejszania pracochłonności (m.in. dzięki wykorzystaniu robotów) i ilości odpadów.

W kolejnym referacie, autorstwa Pawła Franczaka i Wiesława Pieniążka (Anticor PPH, Wieliczka), omówiono naprawy uszkodzeń korozyjnych rurociągu metodą 3XE,  polegającą na nakładaniu powłoki kompozytowej, w której materiałem konstrukcyjnym jest taśma z Kevlaru. Naprawa jest poprzedzona obliczeniami, przeprowadzonymi za pomocą programu komputerowego, w którym na wejściu podaje się, m.in. dane dotyczące uszkodzenia, dane konstrukcyjne rurociągu i transportowane medium, a na wyjściu otrzymuje się długości i liczbę poszczególnych warstw powłoki.

Na zakończenie sesji referatowej Edward Firek (AKO Biuro Techniczno – Handlowe, Warszawa) przedstawił zakres i program kursów dla malarzy prowadzonych w ramach działalności PSK. Kursy w zakresie obróbki strumieniowo-ściernej i malowania prowadzone są w zakładzie macierzystym lub w ośrodku Teresin/Sochaczew i obejmują doszkalanie malarzy oraz szkolenie przygotowujące do zawodu malarza.

Następnym punktem programu w drugim dniu konferencji było wręczenie nagród przyznawanych przez PSK za najlepsze prace dyplomowe z zakresu ochrony przed korozją. Kapituła ds. Nagród pod przewodnictwem Wojciecha Fabianowskiego z Politechniki Warszawskiej przyznała w tym roku I nagrodę za najlepszą pracę magisterską Bartoszowi Jarzębińskiemu za pracę „Wpływ wybranych metod spawania na właściwości powłok cynkowych na blachach stalowych” wykonaną pod kierunkiem dr inż. Henryka Kani, a wyróżnienie w tej kategorii Pawłowi Fickowi za pracę „Określenie wpływu dodatków w stopach cynkowych na odporność korozyjną”, którą kierował  prof. Piotr Liberski. Obydwie prace wykonano na Politechnice Śląskiej. W kategorii prac inżynierskich pierwszą nagrodę otrzymała Ewa Knapik z Politechniki Krakowskiej za pracę „Właściwości antykorozyjne i adsorpcyjne dodatku do olejów smarowych 1,3,4-tiadiazolo-2,5-ditiolu badane metodami elektrochemicznymi”, wykonaną pod kierunkiem dr inż. Stefana Kurka, a wyróżnienie – Katarzyna Gbur z Politechniki Warszawskiej za pracę „Wpływ pola elektrycznego na szybkość transportu penetrujących inhibitorów korozji stali w betonie”, której promotorem był  dr inż. Andrzej Królikowski.

Na zakończenie drugiego dnia konferencji odbyło się losowanie zwycięzców konkursu organizowanego przez czasopismo „Ochrona przed Korozją”. Roczną prenumeratę czasopisma wylosował Stanisław Pniewski (Kaefer), książkę „Korozja charakteru” – Teresa Rybak (Polimex-Mostostal), a płytę Tomasza Stańki „Korozje” – Katarzyna Gbur (laureatka konkursu na najlepszą pracę dyplomową).

Trzeci dzień rozpoczął referat Elżbiety Błachowicz (IMPUREX Chemiczna Obróbka Metali) pt. „Klasyka i nowoczesność w chemicznej obróbce metali”. Autorka omówiła trzy procesy powszechnie stosowane w przemyśle: mycie i odtłuszczanie, powłoki konwersyjne ze szczególnym uwzględnieniem fosforanowania żelazowego oraz usuwanie powłok malarskich. Przedstawiła klasyczne wersje tych procesów, jak również nowe tendencje, będące efektem wymagań technologicznych, ekonomicznych i ekologicznych.

Leszek Komorowski (IBDIM) omówił problemy związane z malowaniem stali ocynkowanej ogniowo. Stwierdził, że w celu uniknięcia wad i/lub delaminacji powłoki lakierowej w systemie duplex najlepszą metodą przygotowania powierzchni pod farby proszkowe jest obróbka mechaniczna i nałożenie powłoki konwersyjnej, a pod farby ciekłe – omiecenie drobnym ścierniwem w osłonie wodnej.

W czasie tradycyjnej dyskusji „Okrągłego stołu” ustalono tematykę przyszłorocznej konferencji, na którą będą się składały sesje poświęcone następującym zagadnieniom: konstrukcje żelbetowe, cynkowe powłoki zanurzeniowe, zamówienia publiczne i gwarancje z punktu widzenia wykonawcy, producenta farb i inwestora oraz zapewnienie bezpieczeństwa prac antykorozyjnych.   W czasie dyskusji poruszano problemy związane z koniecznością sporządzania prawidłowych specyfikacji, w celu zapewnienia jak najlepszej jakości powłok ochronnych, m.in. cynkowych natryskiwanych cieplnie. Prof. Witold Milewski zaproponował sporządzenie wzorców prawidłowo nałożonej powłoki metalizacyjnej, pomocnych przy sporządzaniu specyfikacji i służących za podstawę odbioru metalizacji przez inspektorów nadzoru.  

Na zakończenie konferencji Agnieszka Królikowska podziękowała dotychczasowemu sekretarzowi PSK, Irenie Pękali, która odchodzi z tego stanowiska od czerwca br. Nowym sekretarzem Stowarzyszenia będzie Urszula Paszek z Instytutu Badawczego Dróg i Mostów.

Małgorzata Zubielewicz