Konferencja PSK MOLO 2007

Uwaga: pliki z referatami są widoczne i dostępne dla zalogowanych członków PSK w "PLIKI DO POBRANIA" (pod opisem konferencji)

W dniach 21–23 lutego, w Smardzewicach k/Tomaszowa Mazowieckiego, odbyła się Konferencja Naukowo-Techniczna, która na stałe wejdzie do kalendarza imprez organizowanych przez Polskie Stowarzyszenie Korozyjne. Organizacja corocznych konferencji o szerokiej tematyce antykorozyjnej stanowi, obok organizacji seminariów, wkład PSK w integrację środowiska korozyjnego. Zamierzeniem konferencji jest nie tylko prezentacja współczesnych rozwiązań w zakresie ochrony przed korozją, jak na to wskazuje ich nazwa, ale również dyskusja nad konkretnymi problemami korozyjnymi i wymiana doświadczeń w czasie obrad okrągłego stołu.

W czasie tegorocznej konferencji odbyła się uroczystość 50-lecia czasopisma „Ochrona przed Korozją” oraz Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze PSK. Głównymi sponsorami tegorocznej konferencji były następujące firmy: International, Sigma Coatings, Jotun i Promal.

W związku z 50. rokiem wydawania „Ochrony przed Korozją” Redaktor Naczelna, Barbara Biegańska, zaprezentowała historię czasopisma oraz wspominała ludzi z nim związanych. Firmy współpracujące z pismem otrzymały pamiątkowe plakaty, a osoby najczęściej publikujące w „Ochronie przed Korozją” – upominki ufundowane przez samą Panią Redaktor. Polskie Stowarzyszenie Korozyjne podarowało czasopismu roczną prenumeratę „Journal of Corrosion Coatings and Linings”. Małgorzata Zubielewicz przypomniała sylwetkę długoletniego Redaktora Naczelnego (1976–2003) i korozjonisty, Edwarda Śmieszka, który w swojej działalności publicystycznej przybliżał czytelnikom interesujące rozwiązania polskich i zagranicznych ośrodków badawczych. Edward Śmieszek był nie tylko znakomitym inżynierem, znawcą branży farb i lakierów oraz zagadnień związanych z ochroną przed korozją, ale również człowiekiem życzliwym, który dzielił się swoją wiedzą i przyczynił się do integracji środowiska ludzi związanych z wytwarzaniem i stosowaniem wyrobów lakierowych.

Następnym punktem programu Konferencji było Zebranie Sprawozdawczo- Wyborcze PSK. Wstępem do zebrania był referat Wojciecha Sokólskiego „Certyfikacja personelu i uznania firm – programowe działanie PSK na przykładzie ochrony katodowej”. Autor i v-ce prezes PSK udowadnia konieczność prowadzenia przez Stowarzyszenie akcji zmierzającej do certyfikacji personelu i firm, aby ustrzec użytkowników przed technologiami antykorozyjnymi, które nie spełniają swojego zadania oraz przed niekompetentnymi wykonawcami prac antykorozyjnych.
W części sprawozdawczo-wyborczej prezes PSK, Agnieszka Królikowska, przedstawiła sprawozdanie z działalności zarządu w latach 2004–2007.
Jednym z ważniejszych celów, które postawił sobie zarząd, było uregulowanie prawne i umocnienie pozycji osób zajmujących się ochroną przed korozją. W znowelizowanej wersji Prawa Budowlanego, w art. 15, znalazł się zapis, że można zostać ekspertem na budowach bez uprawnień budowlanych. Obecnie trwają uzgodnienia z Izbą Inżynierów Budownictwa dotyczące formy i kryteriów powoływania ekspertów korozjonistów. Drugim zadaniem, którego podjął się Zarząd, było opracowanie procedur PSK, dotyczących pomiarów wybranych właściwości powłok antykorozyjnych w warunkach terenowych. Powstały już dwie procedury: pierwsza – dotycząca oznaczania przyczepności powłok i druga – dotycząca oznaczania grubości powłok. Trzecia procedura obejmująca oznaczanie porowatości powłok metalizacyjnych natryskiwanych cieplnie jest już po weryfikacji przez prof. Witolda Milewskiego.
W ciągu ostatniej kadencji powstała strona internetowa PSK, na której członkowie mogą zapoznać się z bieżącą działalnością Zarządu, skrótami z literatury korozyjnej i na bieżąco uaktualnianym spisem norm związanych z ochroną przed korozją, a ponadto mogą brać udział w forum dyskusyjnym i opisywać ciekawe przypadki i rozwiązania w rubryce „I co na to ekspert?”. W latach 2004–2007 PSK zorganizowało lub było współorganizatorem wielu seminariów i konferencji. 

Pierwszy dzień Konferencji zakończył koncert barda krakowskiego, Pawła Orkisza, który wraz ze swoim zespołem wprowadził nas w klimat ballad Okudżawy, Wysockiego, Cohenai  własnych.

Drugi dzień Konferencji rozpoczęła sesja dotycząca przygotowania powierzchni. Pierwszy referat, autorstwa Małgorzaty Zubielewicz i Agnieszki Królikowskiej, związany był z bardzo często występującymi w praktyce problemami z przemalowywaniem powłok epoksydowych nawierzchniowymi farbami poliuretanowymi. Zaprezentowano w nim wyniki badań wpływu stanu powłok epoksydowych (energia powierzchniowa, obecność grup aktywnych na powierzchni) po starzeniu ich w warunkach atmosferycznych na adhezję i na właściwości ochronne całego systemu powłokowego.
Na podstawie wyników badań stwierdzono, że adhezja systemów powłokowych, w których powłokę poliuretanową nałożono na starzoną powłokę epoksydową, zależy głównie od stopnia degradacji powłoki epoksydowej, czyli od rodzaju spoiwa epoksydowego. Powłoki, które zachowują dobrą adhezję w warunkach korozyjnych skutecznie chronią podłoże przed korozją, nawet jeśli ulegają spęcherzeniu.
W kolejnych referatach tej sesji Elżbieta Błachowicz zapoznała nas z metodami chemicznej obróbki powierzchni w technologiach malowania elementów konstrukcji stalowych farbami proszkowymi a Jacek Bordziłowski – z nową metodą przygotowania powierzchni za pomocą inhibitorów korozji opartych na oksymach. Metoda ta testowana jest na słupach sieci elektroenergetycznych i na mostach.
Marek Stojak z Zarządu Dróg i Mostów we Wrocławiu, który gościł członków PSK już dwukrotnie na seminariach poświęconych zabezpieczaniu konstrukcji mostowych, przedstawił plan i metody remontów zabytkowych mostów wrocławskich. We Wrocławiu znajduje się 178 obiektów mostowych, łącznie z kładkami dla pieszych, z których najstarszy to Most Piaskowy. Autor prezentacji o mostach Wrocławia zaprosił uczestników konferencji na III. Rejs Mostowców po Odrze, połączony z prezentacją firm i prac antykorozyjnych na mostach, który odbędzie się 22 czerwca.

Druga sesja poświęcona była zagadnieniom ochrony przed korozją zbrojenia w betonie. Andrzej Królikowski omówił trzy metody ochrony zbrojenia: usuwanie chlorków, realkalizację i stosowanie inhibitorów penetrujących. Ta trzecia metoda jest obecnie lansowane przez niektóre firmy, pomimo że działanie tego typu inhibitorów jest wątpliwe, ze względu na długą drogę dyfuzji inhibitora w głąb betonu i utrudnione dotarcie do zbrojenia. W przypadku, gdy stal zbrojeniowa w betonie jest już skorodowana, skuteczność inhibitora jest niewielka.Fred van Rodijen z firmy Sulzer-Metco i Frank Prenger z firmy Grillo- Werke zaprezentowali metodę i urządzenia do nakładania powłok metalizacyjnych, głównie cynkowych lub ze stopów aluminium, na konstrukcje betonowe. Na powłokę aluminiową o grubości 300 μm, nałożoną na platformy wiertnicze, firma Sulzer-Metco daje gwarancję 20 lat, a przewidywana trwałość takiej powłoki wynosi 50 lat.

W sesji „Powłoki Ochronne” wygłoszone zostały referaty prezentujące: szybkoschnące systemy powłokowe firmy Sigma Coatings, w których jako powłokę gruntową stosuje się epoksydowo-krzemianową farbę wysokocynkową (Wojciech Paszkowski); hydrofobowe powłoki na beton oparte na siloksanach (Krzysztof Saramowicz); powłoki typu anty-graffi ti (Katarzyna Ciarkowska); powłokę wysokocynkową Zinga, opartą na żywicy węglowodorowej, zapewniającą zarówno ochronę katodową jak i barierową, podobnie jak powłoki cynkowe zanurzeniowe i wysokocynkowe nieorganiczne  (Rajmund Sulik); powłoki cynkowe zanurzeniowe (Zbigniew Miodowski).

W ostatniej sesji konferencji, poświęconej zagadnieniom ogólnym, Bernadeta Szczepańska podzieliła się doświadczeniami z pracy inspektora nadzoru, Piotr Barszcz i Dariusz Bochenek omówili badania korozyjne jako element procesu zwiększania resursów statków powietrznych, a Krzysztof Saramowicz przedstawił plany rozwoju infrastruktury drogowej w latach 2006–2013.

W czasie obrad okrągłego stołu kontynuowano dyskusję nad niektórymi zagadnieniami poruszanymi w referatach, m.in. nad problemami z adhezją przy przemalowywaniu powłok po dłuższym okresie ich eksploatacji oraz nad skutecznością działania migrujących inhibitorów korozji w betonie. Inne poruszane tematy to: konieczność opracowania przez PSK wspólnych zasad szkolenia i kryteriów egzaminacyjnych na inspektora nadzoru; ujednolicenie metod badań i kryteriów oceny antykorozyjnych wyrobów lakierowych i systemów powłokowych tak, aby jedne laboratoria honorowały wyniki badań innych; opracowanie przez PSK przykładowej karty charakterystyki technicznej wyrobów lakierowych i zamieszczenie jej na stronie internetowej. W celu opracowania takiej wzorcowej karty powołano zespół pod kierownictwem Michała Jaczewskiego (Tikkurila), w skład którego weszli zarówno przedstawiciele producentów jak i użytkowników farb: Romuald Baranowski (Promal), Krzysztof Sihinkiewicz (Jotun), Janusz Wróbel (Sigma), Renata Wypych (Pioma), Bernadeta Szczepańska i przedstawiciel firmy Corwi. W czasie dyskusji nad zainteresowaniem problemami korozyjnymi środowiska budowlanego i studentów postanowiono, że PSK ufunduje coroczną nagrodę za najlepszą pracę dyplomową z dziedziny ochrony przed korozją, wykonaną na wydziałach budowlanych. Do określenia zakresu tematycznego oraz regulaminu przyznawania nagrody został powołany zespół w składzie: Andrzej Królikowski i Wojciech Fabianowski z Politechniki Warszawskiej. Na konferencji, podobnie jak na wszystkich innych spotkaniach członków Stowarzyszenia, sala wypełniona była aż do wygłoszenia ostatniego referatu, a dyskusje przeciągały się do późnych godzin wieczornych, co świadczy o zainteresowaniu środowiska problemami poruszanymi w referatach i o potrzebie organizowania tego typu spotkań. Na następną konferencję, za rok, zaplanowano już referaty prezentujące najnowsze osiągnięcia w dziedzinie farb proszkowych, kilkuletnie doświadczenia w stosowaniu inhibitorów korozji na słupach sieci elektroenergetycznych oraz cynk jako podłoże do malowania.

Małgorzata Zubielewicz